เพื่อนๆในที่นี้เคยเล่นผีถ้วยแก้วกันบ้างไหมคะ แล้วเจอเรื่องราวแปลกๆอะไรบ้างรึเปล่า วันนี้ Tell Ghost ของเรามีเรื่องราวเกี่ยวกับการเล่นผีถ้วยแก้วมาเล่าให้ฟังค่ะ โดยเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของคุณพจน์ ที่ได้เล่าเรื่องการเล่นผีถ้วยแก้วกับเพื่อนๆในสมัยมัธยมและพวกเขาก็เจอกับเรื่องราวสุดหลอน โดยเรื่องมีอยู่ว่า
ผมกับเพื่อนเล่นผีถ้วยแก้วมาตั้งแต่ ม.5 ถึง ม.6 จนมาอยู่มหาวิทยาลัยปี1 ก็มีเรื่องตรงมั่งไม่ตรงมั่ง บางทีก็มีการอำกันมาเรื่อย มาช่วงหลังเราเล่นกันหนักขึ้น พูดง่ายๆว่า ถี่บ่อยจนเกินไป จนมีอยู่วันหนึ่งมันก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ เมื่อผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่คนหนึ่ง ซึ่งเพื่อนคนนี้เขาเป็นมุสลิม เขาชื่อ ไก่
ไก่เพื่อนใหม่ผมคนนี้เขาเป็นคนไม่เชื่อเรื่องผีเรื่องสางเพราะประเพณีของเขานั้น ไม่ได้สอนให้เชื่อเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ โดยวันหนึ่งพวกเราก็ไปชวนไก่มันเล่นผีถ้วยแก้วด้วยกัน ไก่มันก็พูดออกมาว่า
” ไร้สาระ ที่พวกนายเล่นกันไม่มีจริงหรอกน่า เราไม่เชื่อ “
พอพูดจบมันเดินออกไปจากห้อง พวกผมก็เล่นเล่นกันโดยไม่ได้สนใจมัน ก็ปล่อยมันให้มันนั่งรออยู่ด้านหน้าห้องเรียน สักครู่เดียวช่วงเพียงไม่ถึงห้านาทีเท่านั้น ไอ้ไก่มันวิ่งเข้ามาที่กลุ่มพวกเราทันที ด้วยความตกใจเหมือนกับกลัวอะไรสักอย่างก็ไม่รู้
พอมาถึงมันก็นั่งตัวสั่น พวกเราถามแต่มันก็ไม่ตอบ ได้แต่บอกว่า
” กลัวแล้ว กลัวแล้ว คราวหน้าจะไม่ลบหลู่อีกแล้ว ”
คำพูดเหล่านั้นของไก่มันก็ทำให้พวกเราที่อยู่ตรงนั้นขนลุกไปตามๆ กันเลย พวกเราทุกคนก็หันมาค่อยๆปลอบมัน พอมันได้สติแล้วมันจึงเล่าให้พวกเราฟังว่า
ตอนที่มันไปนั่งรออยู่ด้านหน้าห้องเรียนตรงระเบียง เวลานั้นน่าจะประมาณเกือบจะทุ่มกว่าๆแล้ว นักศึกษาและอาจารย์ในตึกนี้เริ่มทยอยกันกลับไปจนหมดแล้ว มันก็นั่งรอพวกผมอยู่ สักพักมันก็รู้สึกว่ามีลมมาปะทะตัวมันลมนั้นเย็นมากๆ เย็นแบบจับขั้วหัวใจ ทั้งๆที่อากาศมันร้อนอบอ้าวเพราะเป็นช่วงหน้าร้อน
ตอนแรกไก่มันก็ไม่แปลกใจเลยมันคิดว่าคงเป็นลมเย็นๆแบบ ธรรมดาเท่านั้น เพราะตอนนี้ก็มืดแล้ว แต่ทันใดนั้นเองมันก็หันไปมองทางระเบียง คือห้องที่เราใช้เล่นจะอยู่ชั้นที่สี่ ไอ้ไก่มันก็บอกว่าเห็นมี คนมายืนควักมือเรียกมันแต่คนที่กวักมือเรียกนั้นใส่เสื้อนักศึกษาเก่าๆ และไม่มีหัว
ไอ้ไก่เห็นว่าสิ่งที่มันเห็นนั้นไม่ใช่คนแน่นอน มันเลยรีบวิ่งเขามาหาพวกเราทันที มาถึงมันก็มานั่งตัวสั่น และสิ่งที่ไอ้ไก่มันบอกก็ทำเอาพวกเราขนลุกไปตามๆกัน แล้ววันนั้นพวกเราก็เลิกเล่นผีถ้วยแก้วเลยครับ จากนั้นก็รีบเก็บข้าวของเดินออกจากห้องกลับบ้านทันที
ระหว่างที่กำลังจะเดินออกจากห้องที่เล่นผีถ้วยแก้ว ผมเห็นแว๊บๆว่ามีเงาดำๆยืนอยู่ตรงที่พวกเรานั่งเล่นผีถ้วยแก้วกัน แต่ไม่ทันที่จะบอกใครเรื่องนี้ เพื่อนๆของผมมันรีบวิ่งออกจากห้องไปจนหมด ผมก็ไม่รอช้ารีบโกยอ้าววิ่งตามพวกมันออกไปทันทีครับแบบวิ่งตามหลังไปติดๆ จนกระทั่งลงจากตึกมาเจอพี่รปภ.กับพี่ภารโรงที่กำลังขึ้นไปตรวจเช็คความเรียบร้อยของตึกกันพอดี
พวกพี่เขาเห็นพวกผมวิ่งหน้าตาตื่น ก็เลยถามพวกผมว่าหนีอะไรกันมา พวกผมจึงได้เล่าให้เขาฟัง พี่ทั้งสองคนมองหน้ากัน จากนั้นก็ตกลงกันว่าจะเล่าเรื่องบางอย่างให้พวกผมฟัง
โดยพี่เขาเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนที่นี่เคยมีเด็กนักศึกษาคนหนึ่งตายไป แต่เขาไม่ได้เล่ารายละเอียดอะไรให้ฟังมากนัก พวกผมก็ไม่ค่อยกล้ามถามเท่าไรและด้วยความกลัว บวกกับความมืดพวกเราจึงแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันทันที
แต่ด้วยความที่พวกผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงได้นัดเพื่อนๆว่าจะมาเล่นผีถ้วยแก้วและเชิญวิญญาณนักศึกษาที่ตายคนนั้นมาพูดคุยด้วย ทุกคนตกปากรับคำ แต่ไอ้ไก่มันไม่กล้ามากับพวกเราแล้ว พวกเราจึงเล่นกันแค่สี่คน มี ผม กับเพื่อนอีกสามคน ชื่อ ดล ตั้ม และอาร์ม โดยพวกเราได้นัดกันในวันหยุด ช่วงปิดเทอมว่าจะมาเจอที่นี่ตอนสี่ทุ่ม เนื่องจากพวกเราอยู่หอเดียวกันจึงมากันได้แบบพร้อมเพรียงกัน
พอมาถึงที่โรงเรียนแต่ก็ไม่สามารถขึ้นตึกได้เพราะโดนปิดไว้หมด พวกเราจึงได้ไปขออนุญาต พี่ รปภ. เพื่อเข้าไปเล่นผีถ้วยแก้วกันอีกรอบ พี่แกก็ไม่ได้ว่าอะไร ก็อนุญาต พวกเราก็เลยเลือกนั่งที่โต๊ะหินอ่อนที่อยู่ใต้ตึก จากนั้น ไอ้ดลมันก็หยิบกระดาษออกมากางแล้วก็ ให้ไอ้อาร์มจุดธูปที่เตรียมมาเพื่อทำการอันเชิญวิญญาณมาสถิตร่วมเล่นกับพวกเรา
จากนั้นพวกเราก็ท่องคาถาไปเรื่อยๆจนจบจากนั้นนำควันธูป ใส่เข้าไปในแก้ว สักพักแก้วก็เริ่มขยับ พวกเราตอนแรกคิดว่ามีคนดันแก้วแต่เท่าที่มองก็คิดว่าไม่มีใครดันแก้วเพราะทุกคนแตะแค่ปลายแก้วเท่านั้น จากนั้นพวกผมก็เริ่มถามคำถาม แต่ไม่ว่าจะถามคำถามอะไร เขาก็ตอบได้หมดทุกข้อ
แต่พอถามว่าเป็นวิญญาณที่อยู่แถวบริเวณนี้หรือเป็นวิญญาณของนักศึกษาที่ตาย แต่แก้วไม่ขยับ หยุดเดินแล้วหมุนไปหมุนมาแต่หมุนช้ามากหมุนเป็นวงกลมแบบช้าๆ แล้วจากนั้นก็มีลมพัดมาปะทะตัวพวกเรา ผมเห็นท่าจะไม่ดีจึงบอกให้เพื่อนที่ชื่อ ดลเชิญวิญญาณออก แต่เหมือนกับว่าแก้วขยับไปที่ตัว อ.อ่าง จากนั้นแก้วเลื่อนไปที่ตัว ป.ปลา พวกเราก็มองหน้ากัน เพราะเข้าใจว่าเขาไม่อยากให้พวกเราเล่นต่อ และอยากให้พวกเราออกไปจากที่นั่น แล้วแก้วก็ขยับเองแล้วมาหยุดที่จุดเริ่มต้น จากนั้นก็ไม่ยอมขยับอีก
พวกเราจึงเลิกเลนและกลับห้องพัก แต่ระหว่างที่กำลังจะออกจากมหาลัย ผมก็หันไปมองบนตึก ผมเห็นเงาไม่มีหัวยืนอยู่บนนั้น ผมก็เลยรีบหันกลับมาแล้ววิ่งขึ้นรถทันที ทุกคนก็วิ่งตามผมมาเพราะเห็นเหมือนกัน จึงคิดได้ว่าวิญญาณที่มาร่วมเล่นนั้นไม่อยาก ให้มีใครรู้เรื่องราวของเขาแน่ๆ
นอกจากนั้นผมมารู้ข่าวอีกทีว่า ไอ้ไก่เพื่อนผมหลังจากที่มันเจอเรื่องนั้นมันก็ป่วยไข้ไปสองสามวัน จากนั้นมันย้ายที่เรียนเลยทันที โทรไปคุยกับมัน มันบอกว่าพ่อให้ย้ายเพราะ กลัวว่าจะเจออีก แต่พวกเราทั้งหมดที่เหลือก็เรียนที่นี่จนจบรับปริญญา และช่วงเรียนนั้นก็ไม่มีใครกล้าชวนเล่นผีถ้วยแก้วอีก เพราะกลัวจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นตามมา” และเรื่องราวการเล่นผีถ้วยแก้วของผมและเพื่อนๆก็หยุดลงตั้งแต่วันนั้น