มหาลัยที่เชียงใหม่เป็นมหาลัยใหญ่ของภาคเหนือ ก่อตั้งมานาน สถานที่กว้างขวางและมีนักศึกษาเป็นจำนวนมาก ทำให้มักจะมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับวิญญาณหรือเรื่องราวหลอนๆต่างๆให้ได้ยินกันอยู่ตลอด ซึ่งเรื่องที่เราจะนำมาเล่ากันในวันนี้ เป็นเรื่องราวจากคุณ ก้อง ที่ได้เล่าให้ฟังว่า
เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้ว ระยะเวลาที่เกิดเหตุการณ์ไม่ทราบแน่ชัด แต่สถานที่เกิดคือ หอหญิง ในสมัยที่ยังเป็นที่รกร้างอยู่มาก ถนนยังเป็นลูกรัง มีคนเล่าให้ฟังว่ามีเรื่องเกิดขึ้นกับนักศึกษาสาวคู่หนึ่ง อาศัยอยู่ที่ประมาณ ชั้น 2 หรือ 3 ของหอหญิงที่เจ็ด ช่ซึ่งวงนั้นเป็นช่วงสอบ นักศึกษาทุกคนต่างก็กำลังอ่านหนังสือกัน
แต่มีนักศึกษาหญิงคนหนึ่งไม่สบาย จึงเลือกที่จะอ่านหนังสือในห้องของตัวเอง ตอนหัวค่ำรูมเมทก็ชวนไปทานข้าว แต่นักศึกษาคนนั้นก็ไปไม่ไหวเพราะไข้ขึ้น พอรูมเมทของเธอเห็นเพื่อนไม่สบาย ด้วยความเป็นห่วง จึงบอกไปว่าเดี๋ยวไปทานข้าวก่อนนะ เสร็จแล้วจะซื้อมาฝาก ซึ่งเพื่อนคนที่ไม่สบายก็ฝากซื้อราดหน้า
หลังจากที่รูมเมทออกไป นักศึกษาคนที่ไม่สบายก็นั่งอ่านหนังสือต่อ แต่อ่านได้สักพักก็รู้สึกไม่ไหวเพราะไข้ขึ้นสูงมาก ปวดหัว ตาลาย จึงตัดสินใจไปนอน ตอนที่นอนอยู่นั้นก็สลึมสลือ แต่มีความรู้สึกว่าเพื่อนไปกินข้าวนานมากแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาสักที และทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงเบาๆ ดังจากชั้นล่างจากทาง บันได ป๊อก … ป๊อก … ป๊อก … เสียงนั้นดังเป็นระยะๆ ใกล้เข้ามา และใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ซึ่งเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงเหมือนคนกำลังแบกของหนักบางอย่างขึ้นบันไดมา และเสียงนั้นก็ดังมาจนถึงชั้นที่ห้องนักศึกษาหญิงคนนั้นอยู่ แล้วเสียงนั้นก็เปลี่ยนเป็น ครืด …. ครืด …เหมือนคนกำลังลากอะไรบางอย่าง
เสียงนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง นักศึกษาหญิงคนนั้นก็เริ่มเอะใจ และมองไปทางประตู ในใจนึกว่าเพื่อนกลับมาแล้ว แต่ถ้าเพื่อนกลับมาแล้วจริงๆก็ต้องมีเสียงคุยหรือส่งเสียงเรียกเธอแล้ว แต่นี่กลับเงียบ ซึ่งตอนนั้นด้วยความที่ไข้ขึ้นและอ่อนเพลียมากเธอจึงได้แค่คิดอยู่ในหัว แต่ไม่ได้หันไปมองหรือร้องเรียกเพื่อน อึดใจนึงก็มีเสียงเคาะห้อง “ ก๊อก ก๊อก ก๊อก ”
แล้วเงียบไป นักศึกษาหญิงคนนั้นก็สะดุ้งสุดตัว คิดว่าไม่น่าจะใช่เพื่อนของเธอแล้ว เธอจึงค่อยๆยันตัวลุกเดินไปเปิดประตู พอเปิดออกไปก็ไม่เห็นใคร เห็นแต่ตรงลูกบิดประตูมีถุงใส่ห่อราดหน้าแขวนไว้อยู่ พอเห็นห่อราดหน้า เธอก็งงว่าเพื่อนอยู่ไหน ทำไมต้องเอามาแขวนไว้ แล้วทำไมถึงมีแต่รอยเปียกน้ำเป็นทางจากบันไดมาถึงหน้าห้อง แต่เธอก็ไม่ทันได้คิดอะไรมาก เลยหยิบห่อราดหน้ามาแกะกิน จากนั้นก็กินยาและนอนหลับไป
พอรุ่งเช้าก็มีคนมาเคาะห้องแล้วบอกกับเธอว่าเพื่อนร่วมห้องของเธอตายแล้ว ตำรวจพบศพของเพื่อนเธอถูกฆ่าข่มขืน ตรงพงหญ้าข้างทางติดกับคูน้ำ คาดว่าเหตุน่าจะเกิดช่วงหัวค่ำ โดยสภาพศพแขนและขาทั้งสองข้างหักเนื้อตัวเปียกโชก ซึ่งอาจเกิดจากการที่คนร้ายเอาท่อนไม้ทุบตีเพื่อไม่ให้เธอหนี ซึ่งคนที่มาบอกยังเล่าต่ออีกว่า เพื่อนเธอคนที่ตายกำลังเดินทางกลับจากตลาด หลังจากทานข้าวเสร็จ
หลังจากที่ได้รู้เรื่องข่าวการเสียชีวิตของเพื่อนร่วมห้อง เธอรู้สึกตกใจและเสียใจมาก และกลับมาย้อนคิดถึงเรื่องของเสียงที่เธอได้ยินเมื่อคืน โดยลักษณะเสียงที่ได้ยิน เธอสันนิษฐานได้ว่าเพื่อนคนนั้นอาจจะใช้ปากคาบถุงราดหน้า แล้วใช้คางเกยพาตัวเองมาจนถึงหอพักแล้วก็ใช้คางเกยบันไดลากตัวเองขึ้นมาจึงมีเสียง ป๊อก ป๊อก ส่วนเสียงครืดก็ คือเสียงลากตัวเองจากบันไดมาจนถึงหน้าห้องทำให้เห็นเป็นรอยเปียกน้ำยาวติดต่อกัน และหลังจากส่งห่อลาดหน้าให้ได้แล้วก็หมดห่วง … ซึ่งตอนแรกหลังจากที่เธอเล่าก็ไม่มีใครเชื่อที่นักศึกษาหญิงคนนั้นพูด ต่างก็คิดว่าเธอน่าจะเบลอเพราะพิษไข้มากกว่า
แต่หลังจากที่ได้ยินนักศึกษาที่พักอยู่ห้องข้างๆ ยืนยันว่าในคืนนั้นเวลานั้น พวกเธอก็ได้ยินเสียงดังกล่าวเช่นกันทำให้หลายๆคนเริ่มคิดว่ามันน่าจะเป็นไปได้ และพอเริ่มมีคนที่พักใกล้ๆกันนั้นมายืนยันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆว่าได้ยินเสียงที่ว่าเหมือนกัน หลายๆคนก็เริ่มหลอน และเล่ากันมาแบบปากต่อปาก
